"Heb je een ladder, Rob?"... vroeg Shirley aan ons toen ze foto's aan het maken was van onze fris gerestylede gastenkamers. Het was duidelijk dat we niet zómaar een vakvrouw hadden ingehuurd om onze inspanningen op de gevoelige plaat vast te leggen, maar een vakvrouw met lef. "Gewoon, om de kamers eens van boven te fotograferen. Is weer eens wat anders", zei ze vastberaden.
“Gaan jullie écht alle kamers verven? En het ziet er allemaal nog zo fris uit!” Het is niet de eerste keer dat onze gasten verbaasd reageren als we ze vertellen over onze plannen. En ach, we snappen dat wel. Onze kamers voldoen immers prima. Alles zit nog strak in de verf, ze zijn goed onderhouden, fijn en comfortabel ingericht en zien er verzorgd uit. Wat wil een gast nu nog meer …
Laatst kreeg ik [Laura] een artikel in de Elsevier Juist onder ogen waarin werd verteld dat er steeds meer Italianen ouder dan 100 jaar worden. Dat is op zich natuurlijk niet zo opzienbarend, want ook in Nederland stijgt het aantal honderdplussers. Maar wat wel opviel is dat het merendeel oud wordt zonder last te hebben van ouderdomskwaaltjes als Alzheimer. Deze kwieke oudjes gaven 10 levenslessen om huppelend bij de 100 te komen (en eroverheen).
Ik hoor het mijn vroegere manager, Co Berendsen, nog zeggen. Het was bij Vodafone, waar het altijd ‘een dingetje’ was om in onafhankelijke tests als beste netwerk uit de bus te komen. Maar het zijn wijze woorden. Immers, je kunt jezelf helemaal niet goed vinden. Net zo goed als dat je jezelf helemaal niet gastvrij kunt vinden. Het is namelijk een beleving die bij de ander zit. Je kunt dus alleen goed of gastvrij gevonden worden … door een ander.
ZOOVER
